Yaprak bitleri, genellikle genç sürgünlerin hücre özsuyunu emerek bitkilere zarar verir. Bunun yanı sıra yaprakları kıvır kıvır hale getiren zehir de salgılarlar. Dalların uç kısımlarında görünen yaprak korunakları yardımıyla bahçe kuşlarının yaprak bitlerine ulaşması zor hale gelir. Bitkinin özsuyunu emen yaprak bitleri, bitkinin zayıflamasına ve dal uçlarının kıvrılmasına yol açarak dallarda deformasyona neden olur. Yaprak bitlerinin bitkiye aktardıkları virüsler, özellikle meyve bahçelerinde ve gül bahçelerinde ciddi hasara yol açar.

Yaprak bitlerinin en önemli ihtiyacı proteindir. Bu ihtiyaçlarını bitki özsuyundan sağlarlar. Özsuyu içindeki karbonhidrat sayesinde de tatlı özsu salgılarlar. Bu özsu, sinekler ve karıncalar tarafından besin olarak kullanılır. Bu yüzden özellikle karıncalar açısından yaprak bitleri oldukça önemlidir. Karıncalar, kendilerine besin sağlamak için yaprak bitlerini bitkinin üzerine koyar ve bahçeye dağıtırlar. Karıncaların yaprak bitlerine ilgisi oldukça fazladır ve onları korurlar. Karıncalar bu tatlı özsuyunu yemezse, bu bitkinin yüzeyine yayılır ve alan isli küfle kaplanır. Bitki gözle görülecek şekilde siyah küfle kaplandığında, yaprak bitlerinin varlığı anlaşılabilir.

Yaprak bitleri, yaklaşık 1,5-3 mm boylarında ve armuda benzer şekildedir. Koloni halinde yaşar ve kışı dal ve sürgünlere bıraktıkları yumurtalarda geçirirler. Parlak siyah renkte olan yumurtaları, 0,5 mm kadar oval ve uzundur. Kışı yumurta olarak geçiren yaprak bitlerine karşı mücadele bu aşamadan başlar. Dişiler, yumurtadan çıkarak çiftleşmeden ürer. Bu dişilerden çoğunlukla kanatları olmayan yaprak bitleri çıkar. Bazıları kanatlı olup, konakçı oldukları bitkileri rahatlıkla değiştirirler. Bu sayede hızlı bir şekilde yayılırlar. Bu yaprak bitleri de çiftleşmeye gerek duymadan ürer. Sadece sonbaharda çiftleşmeden erkek yaprak biti doğururlar. Yaprak bitleri değiştiği zaman çiftleşme olur, son dişi yumurtlar ve sonraki yılda tekrar yayılırlar. Bir dişi yaprak biti yılda 1027 adet yaprak biti üretir. Bu sayede yaprak bitlerinin sayısı sınırsız şekilde artar. Ancak yaprak bitlerinin ömrü sadece 5-6 gün kadardır. Kuşlara, sineklere ve diğer canlılara besin oldukları düşünüldüğünde, türün devamı açısından fazla miktarda üremeleri şarttır. Bunun yanında tarım, orman ve bahçe alanlarına verdikleri zararlar da sayılarının azalmasına vesile olur.

Yaprak bitlerinin tamamen yok edilmesi oldukça zordur. Çünkü mücadeleyle yok etseniz bile karıncalar tarafından ya da uçarak yeniden gelirler. Buna rağmen yaprak bitlerinin geleceği yerleri engellemek, özellikle seralarda havalandırma deliklerinin yünle kapatılması etkin bir koruma sağlar. Bahçelerde yaprak bitine dayanıklı olan sebzelerin yetiştirilmesi de tavsiye edilir. Özellikle marul türleri bu zararlılara karşı dayanıklıdır. Bunun dışında sağlığa zararlı olmayan kimyasallarla ilaçlama yapılabilir. Bahçelerdeki yabancı bitkiler temizlenmeli, toprak sürülmelidir. Kışın ve baharda sürgünler kontrol edilmeli ve yumurtalar görülürse budama yapılmalıdır.

Sürgünlere ve genç dallara koloni halinde yerleşen yaprak bitleri bitkinin gelişimini engeller, sürgünlerin kısalmasına, yaprakların kıvrılmasına neden olur. Meyveler küçük kalır, şekilleri bozulur. Bazı tür yaprak bitleri meyvelerde kırmızı lekelenme yapar. Ayrıca virüs taşıdıklarından, yaprak bitlerinin verdiği ikincil zararlar da önemlidir. Yaprak biti en fazla şeftali, elma, kayısı, armut, erik, badem, zerdali, vişne ve kiraz gibi bitkilere zarar verir.

Yaprak bitleri ayrıca bitkilerin fotosentez kapasitesini düşürerek bitkilerin genel sağlığını olumsuz etkiler. Bu nedenle, yaprak bitleriyle mücadelede biyolojik kontrol yöntemleri de kullanılabilir. Örneğin, doğal düşmanları olan uğur böcekleri ve parazitoit yaban arıları bahçelerde teşvik edilerek yaprak bitlerinin popülasyonu kontrol altında tutulabilir.